چه چیزی باعث زانو درد عصبی (عصب باریکش در زانو) می شود و چگونه می توان آن را درمان کرد؟وضعیتی که ساختارهای محیطی بر یک عصب فشار وارد می کنند را عصب باریکش یا تحت فشار می گویند.این مشکل باعث بروز علائمی در همان قسمتی از بدن می شود که توسط همین عصب اداره می گردد
علت زانو درد عصبی چیست؟
زانو درد عصبی زمانی اتفاق می افتد که ساختارها و اجزای اطراف مفصل به عصب باریک مفصل زانو فشار بیاورند. چنین اتفاقی به عصب آسیب وارد می کند و عصب دیگر نمی تواند به درستی کار کند.
تنها یک عصب وجود دارد که از زانوی شما عبور می کند؛ این عصب شاخه هایی از عصب سیاتیک هستند که به عصب پرونئال معروفند.
عصب پروئنال در قسمت زیرین مفصل زانو قرار دارد و دقیقا بین استخوان و پوست واقع شده است و همین موضوع باعث می شود سریعتر تحت فشار استخوان و عضله زانو قرار بگیرد.
علائم و نشانه های زانودرد عصبی چیست؟
عصب پرونئال، هم حس و هم حرکت به سمت قسمت خارجی ساق و قسمت بالایی پا را تامین می کند.
زمانی که این عصب فشرده شود، دچار التهاب شده و در نتیجه باعث بروز علائم زانودرد عصبی می گردد.
معمولا فقط لایه آستری یا میلین اطراف عصب آسیب می بیند. زمانی که خود عصب نیز آسیب ببیند، علائم به همان شکل اما شدیدتر هستند.
ضعفی که توانایی فرد در بالا بردن پاشنه پا به سمت ساق پا را محدود می کند، دورسی فلکسیون نامیده می شود.
این معضل را اغلب پردردسرترین نشانه می دانند که باعث می شود پاشنه پا در هنگام راه رفتن کشیده شود.
توانایی چرخاندن پاشنه پا به سمت بیرون و کشیدن انگشت بزرگ پا نیز در این بیماری تحت تاثیر قرار می گیرد.
دیگر نشانه های عصب باریکش پرونئال، در قسمت خارجی پایین ساق پا و بالای پاشنه پا احساس می شود و شامل این موارد است:
- کرختی
- سوزن سوزن شدن و خواب رفتگی
- سوزش
- درد
- فقدان حس
در صورت ابتلا به زانو درد عصبی به مدت دو هفته یا بیشتر، عضلات تحت حمایت این عصب، شروع به تحلیل رفتن می کنند.
علائم می توانند بسته به آنچه بر عصب فشار وارد می کند، دوره ای یا مداوم باشند.
دیگر علت شایع این علائم، عصب باریکش ستون فقرات کمری است.
اگر علت این باشد، احساس درد نیز در ناحیه تحتانی کمر یا کمر و قسمت بیرونی ران نیز وجود دارد.
درمان زانو درد عصبی
ابتدا باید مشکل یا فعالیتی که باعث زانو درد عصبی شده، درمان یا اصلاح شود.
درمان به واسطه کاهش درد و بهبود حرکت حاصل می گردد.
داروهای مسکن
هر دارویی که التهاب را کاهش دهد، می تواند این علائم را بهبود بخشد؛ برای مثال ضد التهاب هایی همچون ایبوپروفن و ناپروکسن.
گرما یا یخ
اعمال گرما یا یخ به مدت 15 تا 20 دقیقه در هر نوبت می تواند علائم را قدری التیام بخشد.
اگر حس خود را از دست دادید، باید مراقب باشید که دچار سرمازدگی یا سوختگی در سطح پوست خود نشوید.
یک پک یخ می تواند در صورت وارد آوردن فشار بیش از حد به عصب، وضعیت را بدتر کند.
تزریق کورتیکواستروئید
تزریق کورتیکواستروئید می تواند التهاب را کاهش داده و در نتیجه باعث کم شدن فشار بر روی عصب شود.
بوت طبی (ارتوئیک)
اگر راه رفتن شما به دلیل آن که نمی توانید پای خود را خم کنید تحت تاثیر قرار گرفته، یک بوت طبی می تواند مفید واقع شود.
این بوت، پشتیبانی است که پای شما را در وضعیتی خنثی قرار می دهد. و در نتیجه خواهید توانست به طور طبیعی راه بروید.
عمل جراحی
پزشک می تواند برای اصلاح شکستگی، تومور یا دیگر بیماری های تهاجمی ناشی از عصب باریکش، عمل جراحی انجام دهد.
اگر درمان های سنتی جواب ندهد، عملی تحت عنوان جراحی آزادسازی عصب پرونئال برای برداشتن فشار از روی عصب صورت می گیرد.
فیزیوتراپی
اگر عصب برای مدت طولانی تحت فشار باشد، احتمال دارد که به طور دائمی آسیب ببیند. در صورت وقوع چنین حادثه ای، عمل جراحی کارساز نخواهد بود.
در این صورت، فیزیوتراپی می تواند برای تقویت و تمرین راه رفتن موثر باشد
